12 Şubat 2012 Pazar

Yarım Saatlik Laos Macerası

Cumartesi sabah olunca Nong Khai'dan ayrılma ve Laosa doğru uzama vakti de gelmişti. Aslında benim içimde az ümit vardı girebileceğime dair. Zira hemen her yerde türklere sınırda izin verilmiyor, vizeyi konsolosluklardan almanız lazım diyordu. Ama hem misafirhanenin bilgi köşesinde "türklere vize 35 USD" yazması, hem de buraya kadar gelmişim, sınır 10 km uzağımda denemeden mi döneceğim? düşüncesi sebebiyle toparlandım ve amerikalı robby ve lisaya (sonra bize avusturyalı petra ve adını bilmediğim bir alman kadın da katıldı) katılıp büyük bir tuktuk ile sınırın olduğu Friendship Bridge e yollandık. Sınırda çabucak Taylanddan çıkışımızı yapıp bizi köprünün diğer ayağındaki Laos sınırına götürecek Tay otobüsüne bindik.

Koca köprüyü geçip Laosa yaklaşırken bir çok şey değişmeye başladı. Asfalt yollar yerini toprak yollara bıraktı ve bakımlı evler dökük kulübelere dönüşmeye başladı. Güler yüzlü Tay görevlileri de asık suratlı yeşil üniformalı askerlere döndü birden. Etrafta sovyet bayrakları bile vardı. Laos vize kuyruğunda işin rengi belli oldu. Kocaman bir yazı ile "Somali, Angola, Zimbabwe, Türkiye, Habeşistan, Kenya vatandaşları sınırdan vize alamaz" diyordu. En azından şansımı denemiş olsam da utanç verici birşey oradan geri dönmek. Saçma sapan ülkelerle vize kalktı diye reklam yapacağına AKP Laos sınırında başımıza gelen maduriyeti görsün. Buradan hükümeti istifaya davet ediyorum.

Neyse yapacak birşey yok, kös kös arkadaşlarla vedalaştık, onlar beni teselli etti, "üçüncü dünya ülke vatandaşı olman senin suçun değil" dediler, daha dandik ve altalta üstüste bir Laos otobüsüne binip aynen Tay sınırına geri yollandım. Burada yapmış olduğum çıkışı iptal ettirdim, kocaman bir kutu form içinde kendi çıkış formumu aradım ve tam bulamayacağım ve hayatımı köprü üzerinde geçireceğim derken, buldum. Şimdi tek ihtiyacım olan alternatif bir plandı.

Her ne kadar zamanın unuttuğu bir ülkeyi görmek güzel olacaksa da, bir yandan bu kadar yorucu 10 gün sonunda tekrar haldır haldır şehir(ler) gezmek istemiyordu canım. Bu yüzden belki de Laosa girememem hayırlı olmuştur dedim. Sanırım en iyi fikir güneydeki Thai adalarından birine gidip dinlenmek olacak diye düşündüm. İhtiyacım olan şey bisiklet, yoga, deniz, kum, dalış olabilirdi. İçinde meşhur Agama Yoga'nın da olduğu Koh Phanghan adasında karar kıldım ve yarım saat içinde uçak biletlerini hallediverdim. Turistik organizasyonlar acaip iyi çalışıyor Taylandda. Ondan sonrası tüm gün yollarda geçti.

Önce Nong Khaiden otobüsle Udon Thaniye. Oradan uçakla Bangkoka. Bu arada BKK a inerken acaip salladı uçak, çok korktum. Orada 4 saat bekleme ve buradan da uçakla Koh Samuiye. Koh Samuiye uçan uçağı görünce herkez Ooooo çekti, ufak pırpır gibi birşey. 4 saat önce indiğim türbülansa bu uçakla girmek istemem diye düşündüm. Kalkışta bir iki kötü salladı ama sonra bir daha vukuat olmadı allahtan. Koh Samuiye indiğimde saat geceyarısına yaklaşıyordu.

Beni Koh Samui den (buranın büyük meşhur bir adası) Koh Phanghana (onun yanındaki daha küçük ada) götürecek feribot (1 saatlik bir yol) sadece sabah olduğu için Koh Samuide kalacak bir yer organize etmem gerekiyordu. Hoş uçaktayken, sağ salim inelim de gerekirse sahilde uyurum diye düşünüyordum ama otel bulmak çok sorun olmadı. Denizin kenarında bol jeneratör gürültüleri içinde süper uyudum.

Şimdi de beni hedefimdeki adaya götürecek gemiyi bekliyorum, daha bir saati var. Bakalım bu kadar koşturmaya değecek bir yer çıkacak mı?

1 yorum:

  1. Ben de Guney Asya turuna cikmadan once, Laos Turklere sinirda vize vermiyor rivayetlerini duyup vizeyi onceden almistim, bu yazi ile rivayetin gercekligi ispatlanmis oldu.

    Sanssizlik olmus gercekten ama demek ki Guney Asya'ya geri donmek icin gecerli bir sebebin var artik:)Laos mutlaka gorulmeli, ben hayran kalmistim.

    Silan

    YanıtlaSil