The Curse of The Pink Panther

Seyahat etmenin guzel taraflari herkese malum, yeni yerler gormek, degisik ortamlarda bulunmak vb. Ama bir de gezginlerin laneti vardir ki, pek bahsedilmez. Evi ozlemek veya sila hasreti gibi terimler tam olarak olmasa da bu durumu anlatirlar. Ama olay bundan daha karisiktir.

Insan zihni yasami boyunca olusturdugu davranis ve guvenli yasam haritasinda dolasmayi pek sever. Bu harita disina cikildiginda ise bir yandan haril haril yeni bir harita olusturmaya, diger yandan ise bildigi, tanidik haritadaki sablonlari, kaliplari arayip bulmaya calisir. Tanidik kaliplar ne kadar az ise, arayis o kadar kuvvetli olur ve cogunlugu bilincdisinda gelisen bu aktivite gezenden cok enerji ceker.

Belli bir noktadan sonra zihin tanidik veya eskiden hatirladigi nesnelere yogunlasir ve bu bilinc yuzeyine evi ozlemek olarak yansiyabilir. Seyahat eden herkesde az veya cok gorulen bu semptom 2 dakika da surebilir, 2 gun de. Bazen fark edilmez, geldigi gibi gecer gider, bazen ise asagidaki semptomlari gosterebilir:

1) Paranoya
Size nazikce "Iyimisiniz? Bir ihtiyaciniz var mi?" diyen bir kisi, mesela bir rehber, sizde "Bu adam kesinlikle beni oldurup bedenimi nehre atmak istiyor. Buradan kacmam lazim..." diyip kedi gormus fare hareketleri yapmanizi saglayabilir.

2) Ofke
En ufak tefek sey, mesela fazla israrci bir satici sizde kirmizi gormus boga ofkesi uyandirabilir. Ben de mesela gecen gun beni Agraya goturen sofor Abdulu sirf ne dedigini anlamadigim icin boguyordum. Sonra tuhaf bir hint colunde tek basima ne yapacagimi bilemedigim icin bu fikrimden vazgecmek zorunda kaldim.

3) Abartili Duygu Patlamalari
Televizyonda Chevy Chase filmi seyrederken aglarsaniz mesela, evi ozlemis olabilirsiniz. Bu benim basima gelmedi. Ama Hindistana geldigimin besinci gunu sokakta ilk defa batili oldugu belli sarisin bir turist gorunce gozyaslarimi tutamadim, cocuga sarilarak "Ben de batidan geldim, kardesimsin sen benim duyuyormusun kardesim, artik hic ayrilmayacagiz degil mi?...hu hu huuu" diyerek hungur hungur aglamaya basladim. Eleman da Allah razi olsun olgun efendi adammis da, "Bedeninin merkezini gevsetebilmeyi daha yeni ogrenmis ama nefesini sol ayaginin kucuk parmagina gondermekden aciz, az gelismis cok gecikmis bir yogi..." diye dusundu herhalde ve "Cheers mate" diyip gitti.

Tum saka bir tarafa bu durumun zihni alistigi kaliplardan kurtarmak, ozgurlestirmek gibi iyi bir tarafi var. En azindan boyle oldugunu umit ediyorum. Yoksa acaba zihin nereye gidersen git ne yaparsan yap, nasil olsa kendine yeni kaliplar olusturacak, isi bu, ona gereksiz siddet uyguluyor da olabilirmiyiz?

Bu konuda fikri olan varsa burada da yayinlariz faydasi olur nitekim.